Ongeremde Primaire Reflexen

Ik wil graag de aandacht vestigen op het bestaan van ongeremde Primaire Reflexen als verborgen onderliggende oorzaak van allerlei symptomen van stress, ziekte en gedrag stoornissen. Tegelijk is dit artikel een pleidooi om in plaats van symptomen als afzonderlijke ziekten te zien, te schakelen naar het waarnemen van processen en het zien van bewegingspatronen in mensen. Ongeremde Primaire Reflexen zijn processen, geen symptomen of ziekten. Ze kunnen wel erg veel soorten symptomen veroorzaken. Primaire Reflexen functioneren als een bewegingsblauwdruk in ons. Wanneer er haperingen in deze bewegingsblauwdruk zijn, blijven zij storende prikkels afgeven in ons zenuwstelsel. Het is gelukkig mogelijk om de haperingen in de bewegingsblauwdruk te overbruggen. Dan wordt ‘de flow’ hersteld en stopt de voortdurende afgifte van storende prikkels die onze energie verbruiken.

Door Margaret Mulder – 15 december 2023

Ongeremde Primaire Reflexen kunnen op elke leeftijd alsnog geremd worden. Als ongeremde storende Primaire Reflexen de oorzaak van je problemen zijn, betekent een herstel van ‘de flow’ in je organisme dat je je vitaler voelt en thuiskomt in je lichaam en dat je voortdurende onrust, stress, vermoeidheid, of terugval in oude patronen drastisch verminderd. Voor kinderen kan het de mogelijkheid bieden om zich alsnog op een gezonde manier te ontwikkelen. Doordat men niet van het bestaan van ongeremde Primaire Reflexen als oorzaak van symptomen weet, denkt men er niet aan en blijft dit onbekend terrein. Ik hoop en wens dat daar verandering in komt.

Ooit afgestudeerd als historica, begonnen met yoga en shiatsu massage, via scholing in diverse andere therapievormen (waaronder Neurologische Organisatie Techniek, Homeopathie en Cranio Sacraal therapie) uitgekomen bij bewegingstherapie (kinesiologie) die ik in de praktijk toepas. Inwendige waarneming, oefeningen en meditatie gaven mij ervaring en inzicht in mijn eigen gedragspatronen.

Onderzoek naar geluid en stemexpressie en de werking van ons brein en lichaam werd voor mij gaandeweg bewegingservaring. De Oosterse benadering van gezondheid die gebaseerd is op processen, dus beweging, inclusief Oosterse bewegingsvormen als Tai chi, Yoga, Buqi, Shiatsu en Indiase dans, hebben mij enorm geholpen.

Toch bleef bij mij  iets ongrijpbaars storen dat veel energie vrat en onrust  in mijn systeem teweegbracht. Dit nam ik ook waar bij mensen in mijn  praktijk die ondanks eerder gevolgde geweldige therapieën terugvielen in hun oude patroon, wat ze ook probeerden. Sommige volwassenen en kinderen kwamen in een behandeltraject of in een bijzondere school terecht, waar zij totaal niet pasten en waardoor zij alleen maar meer stress kregen. Waardoor werkten diverse regenererende therapieën voor hetzelfde soort problemen bij de een wel en bij de ander niet?

Primaire Reflexen; een storend proces?

28 jaar geleden bracht mijn toen 10-jarige zoon mij op het pad van Primaire Reflexen. Op een dag kwam hij thuis uit school en zei dat hij niet goed kon lezen wat er op het bord stond. Zo kwamen wij bij een opticien terecht die hem testen afnam en verklaarde dat hij ongeremde Primaire Reflexen had, waardoor hij niet goed kon focussen. Ik verdiepte me in het bestaan van Primaire Reflexen, en zag onmiddellijk het verband tussen Primaire Reflexactiviteit en het functioneren van ons lichaam en psyche op vele vlakken. De impact op onze ogen is er een uit vele.

Deze reflexen zijn, als ze niet onder controle komen, chronische stoorzenders die erg veel inspanning en energie kosten. Ondanks de storende invloed van de reflexen, proberen wij zo goed mogelijk te functioneren, maar deze instinctieve bewegingen halen ons steeds weer onderuit doordat ze voorrang krijgen in het organisme. Wanneer je Primaire Reflexen alsnog afgeremd worden, kan je zonder chronische verstoringen veel beter functioneren op elk gebied. Het energielek is dan gedicht en herstel begint zonder terugval.

Hieronder leg ik uit wat Primaire Reflexen zijn, wat voor impact ze op je kunnen hebben en hoe herstel van de flow door middel van Reflexintegratie oplossing biedt.

Wat zijn Primaire Reflexen?

Primaire Reflexen ontwikkelen en transformeren zich vanaf de vijfde week in de baarmoeder tot ongeveer vier maanden na de geboorte. Het zijn ketens van instinctieve automatische bewegingen die nodig zijn voor de baby om te kunnen overleven vóór, tijdens en na de geboorte. Ze helpen de baby om geboren te worden, te ademen en te drinken direct na haar geboorte.

Na die eerste 4 maanden is het nodig dat deze reflexen geleidelijk onder controle van de zich ontwikkelende hersenen komen, zodat het kind, later de volwassene, zijn willekeurige (re)acties kan beheersen. Dit proces noemt men Primaire Reflex inhibitie, ofwel Reflexintegratie. Maar soms gebeurt het onder controle komen niet. Dan blijven zijn Primaire Reflexen zo storen dat hij al zijn energie nodig heeft voor de normaalste dingen, zoals overeind blijven staan, lopen en eten. Deze Reflexen verstoren de stofwisseling en blijven prikkels sturen die leerprocessen belemmeren. Als na een jaar één of meerdere Primaire Reflexen steeds getriggered blijven worden en niet onder controle zijn gekomen, putten ze je uit.

Waaraan kun je merken dat je ongeremde Primaire Reflexen hebt?

Kinderen en volwassenen kunnen last hebben van ongeremde Primaire Reflexen zonder dit te weten. Bij de begeleiding en voorlichting over geboorte, zwangerschap en babytijd ontbreekt  informatie over de werking van ongeremde Primaire Reflexen. Men weet niet wat voor last ze kunnen geven wanneer ze niet tijdens het eerste levensjaar onder controle gekomen zijn en dat ze ook in latere perioden van het leven zelfs ernstige aandoeningen kunnen veroorzaken. Omdat men dit niet weet, kijkt men na een jaar in principe nooit meer of de baby/peuter zijn Primaire Reflexen wel onder controle heeft gekregen.

Er zijn zeer veel symptomen die op ongeremde Primaire Reflexen kunnen wijzen, zowel bij kinderen als bij volwassenen. Ik noem er hieronder er een paar op:

• Burn -out, steeds terugkerende vermoeidheid
• Leeg gevoel
• Malen en piekeren
• Allerlei concentratie en gedragsstoornissen
• Leerproblemen
• Focus en evenwichtsproblemen
• Keel, neus, oor, oog en kaak problemen
• Fysieke pijn, o.a. hoofd en nek pijn, schouderpijn, rugpijn, RSI
• Fysiek harnas
• Spijsvertering problemen, ontstekingen
• Uitgeputte schildklier en/of bijnieren
• Chronisch vitamine B12 tekort.
• Nachtmerries
• Slaapproblemen
• Woede uitbarstingen
• Faalangsten en  paniek
• Stress/trauma in verband met voortplanting geboorte en zwangerschap
• ADD ADHD, dyslexie, dyspraxie, dyscalculie
• Overprikkeling
• Overgevoeligheid
• Onveilig gevoel
• Gevoel dat er iets anders speelt dan de diagnoses die jij of je kind hebben gekregen

Zie voor een vollediger lijst Primaire Reflexen, reageren of ageren, door Margaret Mulder.

Primaire Reflex Inhibitie

Het onder controle brengen van de Primaire Reflexen houdt in dat de Primaire Reflexen niet meer als eerste reactie op prikkels optreden. Inhibitie (het onvermogen om bepaalde prikkels of drijfveren te kunnen onderdrukken) zou zo globaal na ongeveer een half jaar tot een jaar voltooid moeten zijn.

Als alles goed gaat, ontstaat er door ontwikkeling van andere reflexen die het hoofd recht op het lichaam houden en de juiste  lichaamshouding mogelijk maken,  een overgang  van Primaire Reflexen, via Overgangsreflexen naar  controle van de lichaamshouding. Deze overgang duurt ongeveer drie jaar, terwijl de baby/dreumes voortdurend bewegingen oefent en hij zijn spieren leert te gebruiken.

Motorische ontwikkeling en Primaire Reflexcontrole                                    

Bij een baby begint de motorische ontwikkeling met het onder controle krijgen van het hoofd. Gedurende diens eerste levensjaar leert een baby o.a. de spieren te activeren, de ledematen en diens hoofd onafhankelijk van elkaar te bewegen, de bewegingen te coördineren en het evenwicht te bewaren gedurende het bewegen. Tijdens dit proces remt de baby gaande weg de opwekking van de aanwezige Primaire Reflexen af. Na ongeveer een half jaar tot een jaar zou een baby de meeste Primaire Reflexen onder controle gebracht moeten hebben. Om zijn of haar lichaam te kunnen beheersen leert hij of zij tegelijkertijd om houdingsreflexen te ontwikkelen.

Waardoor Primaire Reflexen inhibitie blijven storen

Elke Primaire Reflex zal zich geheel moeten ontplooien tijdens de periode in de baarmoeder. Het komt voor dat sommige Primaire Reflexen zich gedeeltelijk ontplooien en dan als het ware stagneren. Dan blijft inhibitie van de Primaire Reflexen achterwege. Wanneer na een jaar één of meer van de Primaire Reflexen nog ongeremd aanwezig zijn, wordt het zenuwstelsel in zijn verdere ontwikkeling gehinderd doordat de ongeremde Primaire Reflexen steeds voorrang krijgen binnen het organisme. Vervolgens wordt hierdoor de ontwikkeling van houdingsreflexen in de eerste drie jaar belemmerd. Deze heeft het kind nodig voor oriëntatie in de ruimte, voor een goede lichaamshouding, evenwicht en coördinatie. Als het kind deze dingen niet goed kan ontwikkelen, wordt het verder in al zijn leerprocessen belemmerd.

Hoe kunnen Primaire Reflexen weer ongeremd raken en blijven?

Alle mensen hebben Primaire Reflexen die in principe onbewust als programma diep in het brein onder controle blijven. Deze eerste reflexen kunnen bij mensen die ze netjes onder controle hebben gekregen, toch naar boven komen onder invloed van een scala aan omstandigheden, zoals: levensbedreigende gebeurtenissen (oorlog, brand, ongelukken, extreme weersomstandigheden, bevriezing, verdrinking, seksueel misbruik psychisch trauma gekoppeld aan fysieke pijn, enz.) Kenmerkend voor dit soort situaties is dat het individu absoluut geen keus gelaten wordt om iets anders te doen dan in leven te blijven en dat ze intens zijn.

Beletsels voor het weer onder controle komen van de door de gebeurtenissen opgewekte Primaire Reflexen:

1)Wanneer iemand door wat voor oorzaak dan ook de gebeurtenis niet kan verwerken.

2)Wanneer tijdens de levensbedreigende situatie een Primaire Reflexen wordt opgewekt die aan een trauma gekoppeld is. (Zie ons kwartaalthema over Stress, trauma en ademhaling)

3) Wanneer de levensomstandigheden van iemand zo ingrijpend zijn dat ze permanent de Primaire Reflexen blijven opwekken. (Zie ons kwartaalthema over ACE’s – negatieve ervaringen in de kindertijd)

4) Genetisch. Wanneer via een traumatische gebeurtenis bij iemand een of meer Primaire Reflexen opgewekt zijn, kan er een bewegings-blauwdruk worden achtergelaten die (sociaal) erfelijk wordt doorgegeven. Of deze neiging of potentie ook concreet wordt, hangt af van de omstandigheden. (Zie ons kwartaalthema over epigenetica)

5) Gebeurtenissen tijdens de baarmoeder periode beïnvloeden eveneens de ontwikkeling van   Primaire Reflexen. Gedurende 9 maanden vormt de groeiende baby ’n organische eenheid met zijn moeder en is hij voor zijn voeding en ontwikkeling van haar afhankelijk. Indien de moeder zelf ook ongeremde Primaire Reflexen heeft, zal dit meespelen als een blauwdruk voor de groeiende foetus. De baby kan dan na de geboorte, niet of slechts gedeeltelijk de reeksen bewegingen uitvoeren, waarmee hij zijn Primaire Reflexen onder controle brengt. Hij kruipt bv. niet. (Zie ons kwartaalthema over GHIA – als je zenuwstelsel door zeer vroeg trauma in een shocktoestand is gebleven).

Hoe Ongeremde Primaire Reflexen gezondheid en verwerving van vaardigheden verstoren       

Opgewekte Primaire Reflexen doorkruisen informatie uit andere delen van ons organisme, vanwege de absolute prioriteit die ze krijgen. Wanneer nu de Primaire Reflexen storen terwijl je bezig bent in je brein visuele of andere prikkels te verwerken, komen deze prikkels gedeeltelijk of vertraagd aan, met het gevolg dat je brein en je lichaam er niet goed op kunnen reageren. Ondertussen is je lichaam de hele tijd bezig te compenseren. Ook dat kost energie. Het hangt van de sterkte van je gestel en van de omstandigheden af, hoelang het duurt voordat je lichaam instort.

Wanneer je volwassen bent geworden en op de een of andere manier het maatschappelijk gered hebt, kan je lichaam het plotseling niet meer trekken. Je lijdt “opeens” onder de een of andere onverklaarbare aandoening, zoals bv. een nauwelijks werkende schildklier, ‘uitgeputte’ bijnieren, burn-out, paniek aanvallen of depressie. Vanwege onbekendheid met ongeremde Primaire Reflexen worden er allerlei diagnoses gesteld die de oorzaak van je symptomen niet aan het licht brengen. Ongeremde Primaire Reflexen kunnen effect hebben op het functioneren van evenwicht en zintuigen. Voorts op hormoon-  en  neurotransmitteractiviteit, op bloedsomloop en bloedchemie, op orgaan en klierwerking, op afstemming, synchronisatie en coördinatie van diverse processen in brein en lichaam, op alles wat met voortplanting en veiligheid te maken heeft en op leerprocessen en verwerving van vaardigheden.

Hoe Ongeremde Primaire Reflexen kinderen kunnen hinderen                 

Ongeremde Primaire Reflexen belemmeren het schoolrijp worden van kleine kinderen en verstoren de verwerving van vaardigheden die zij nodig hebben om zinvol en actief aan school te kunnen deelnemen. Het opgroeiende kind kan soms toch met ongeremde Primaire Reflexen geavanceerde vaardigheden leren, maar de prijs die het hiervoor moet betalen is hoog. De eenvoudigste handeling wordt door diens hele wezen als stressvol ervaren en kost hem zeer veel energie. Dikwijls zien we kinderen die sommige dingen maar niet onder de knie kunnen krijgen en steeds weer terugvallen in beginstadia van het leerproces. Zo lukt het hun bijvoorbeeld niet bepaalde dingen te automatiseren, het leerproces wordt immers steeds doorbroken, waardoor ze voor eenvoudige opdrachten erg veel tijd nodig hebben. Zij krijgen dan goedbedoeld maar zinloos, veel meer extra oefeningen van hetzelfde. Het kind kan echter heel slim zijn, maar gewoon niet over zijn lichaam beschikken, het instrument om te laten zien wat hij of zij kan.

Een voorbeeld:

David van 8 jaar, kan niet duidelijk articuleren. ‘s Nachts knarsetandt hij zo hard dat sommige tanden slijten. Hij heeft een hekel aan brokjes eten en pijn in zijn buik. Hij heeft een keiharde pengreep die hem belet soepel te schrijven.

David heeft een zware ongeremde Palmreflex. Deze hindert hem bij het schrijven en de ontwikkeling van fijne hand motoriek, zorgt ervoor dat hij knarsetandt en dat de spiertonus in zijn mond slecht is.

Na inhibitie van zijn Palmreflex en een stressrelease, verbeteren zijn spraak en zijn spijsvertering, en houdt het tandenknarsen op. Ook kan hij zijn hand veel beter ontspannen zodat hij eindelijk gewoon leert schrijven.

Wanneer het onduidelijk is wat de oorzaak van problemen bij kinderen en volwassenen is, maar ook wanneer men denkt wel een oorzaak gevonden te hebben, maar gevolgde therapieën blijken niet te helpen, dan is het zeker de moeite waard om te laten testen of er ongeremde Primaire Reflexen aanwezig zijn.

Zeven groepen van Primaire Reflexen ingedeeld op basis van functie

1. Terugtrekreflex

De Terugtrekreflex zorgt voor het gevoelig worden van prikkels. In contact met de buitenwereld is de eerste uiterlijk waarneembare beweging van de vrucht in de baarmoeder er een van weggaan van de bron van contact. Als het ware met de beweging mee gaan, vandaar de naam Terugtrekreflex. De volgende stap is in het contact blijven, hetgeen eruit ziet als verstarren bij een prikkel. Om uit de verstarring te komen als reactie op de prikkel, ontstaat een beweging naar buiten, die de terugtrekbeweging transformeert. De ontwikkeling begint vanaf de 5^e week in de baarmoeder. In feite kan ze worden opgewekt door elke confrontatie.

2. De Moro reflex

Deze zorgt voor het reageren op een prikkel. Vanuit de hersenstam worden de bijnieren aangezet tot adrenaline uitstoot waardoor het organisme als een geheel totaal reageert op elke plotselinge prikkel. Het hele lichaam opent zich waarbij armen en benen uitslaan en sluit zich weer, waarbij armen en benen weer terug komen in de typerende foetus houding Het hele organisme direct betrokken is bij deze reflex. Deze reflex wordt opgewekt door elke plotselinge prikkel die een verandering in de status quo veroorzaakt.

3. Palmreflex

Bij aanraking van de handpalm volgt een grijpbeweging, die tegelijk een zuigbeweging op gang brengt en speeksel aanmaak stimuleert. De reflex wordt ook opgewekt door iets in de mond te nemen, waarbij de kaak in de zuigpositie naar voren gaat en er speeksel wordt aangemaakt. De Palmreflex voorziet in een directe fysiologische connectie tussen handpalm, kaak, mond, en het hele spijsverteringsstelsel. De Palmreflex wordt opgewekt door een aanraking van de palm van de hand en door iets in de mond te nemen.                              

4. Asymmetrische Tonische Nekreflex

Het hoofd draait naar een kant en de armen en benen aan dezelfde kant als waar het hoofd naar toe draait, strekken zich terwijl de armen en benen aan de tegenoverliggende kant zich buigen. Deze reflex differentieert beweging in het laterale vlak en voorziet in voortdurende beweging en bevordert de coördinatie van arm/hand beweging en visuele prikkels. De spieren worden homolateraal geoefend. De reflex wordt opgewekt door een beweging van het hoofd naar links of naar rechts, maar ook door de leesbeweging va links naar rechts.

5. Ruggengraat – Bekkenreflex

Deze reflex speelt een rol in het overbrengen van het bewegingszwaartepunt van het hoofd naar het bekken en vice versa. Ze voorziet in prikkeloverdracht via de ruggengraat en helpt bij de geboorte met de spildraai. Aanraking van de lendenen aan weerszijden van de ruggengraat doet de heup aan de betreffende kant draaien in de richting van de aanraking (45 graden omhoog). Ze verhoogt de beweeglijkheid in het bekken en geeft informatie voor de ontwikkeling later, van rotatie bewegingen. Ze brengt intern via labyrint en ruggengraat geluidstrillingen op het hele wezen over. De reflex wordt opgewekt door aanraking van de huid rechts of links in de onderrug, maar ook door trillingen in het evenwichtsorgaan.

6. Aarden-zuigreflex

Bij aanraking van de rand van de mond of van de wang van de baby, draait hij zijn hoofd naar de bron van contact, waarbij zijn mond zich opent en zijn tong iets naar buiten komt en hij zijn lippen tuit. De relatie van de kern naar de buitenkant bij een prikkel, wordt door Aarden-zuigreflex gelegd. De reflex heeft te maken met seksuele energie, voortplanting, en basisveiligheid.

De reflex wordt opgewekt door een aanraking van de wang, maar ook door het contact met iemand waarbij deze reflex ongeremd is, bv. in een groep.

7. Tonische Labyrintreflex

Wanneer het hoofd naar achteren buigt van de rechte lijn van de ruggengraat af, strekken de armen en benen zich. Deze reflex zet het lichaam aan zich volledig uit te strekken en uit de gebogen houding van de foetus te komen tijdens het geboorteproces wanneer de baby met haar achterhoofd langs het schaambot van de moeder draait. Spiertonus en balans worden geoefend, ook in relatie tot zintuiglijke prikkels en het evenwichtsorgaan. Bij het naar voren buigen van het hoofd afwijkend van de rechte lijn van de ruggengraat, verslapt de spiertonus aan de voorkant zodat het lichaam in elkaar zakt. Deze reflex wordt door een hoofdbeweging naar voren/beneden en naar achteren opgewekt.

Wanneer een baby wordt geboren, beschikt hij dus over bepaalde reflexen. Deze video “Newborn Reflexes Assessment (Infant) Nursing Pediatric NCLEX Review” toont diverse veelvoorkomende reflexen bij pasgeborenen. Het laat zien hoe een verpleegkundige deze reflexen kan beoordelen en geeft een beeld bij een aantal van de hierboven genoemde reflexen.

Voor een uitgebreidere beschrijvingen van andere Primaire Reflexen, zie ook het boek ‘Over Leven, een bewegingsblauwdruk’.

Wanneer men de baby en kleutertijd voorbij is, heeft men geleerd te compenseren. Daardoor kan je vaak uitwendig niet meer de bewegingen van de Ongeremde Reflexen zien, hooguit in heel subtiele vorm. Compensatiepatronen zijn wel vaak zichtbaar. De impact inwendig is onverminderd aanwezig.

Eén van de Primaire Reflexen uitgelicht

De Moro Reflex

Men noemt de nieuwe beweging die volgt op de Terugtrekreflex, Angstverlammingsreflex en Moro Reflex. Nadat de Terugtrekreflex zich volledig ontwikkeld heeft, is de volgende stap om in contact met de prikkel te blijven. Uiterlijk is er tijdens de Terugtrekreflex geen beweging zichtbaar, maar innerlijk gebeurt er van alles. De vrucht ondergaat het contact met de van buiten komende prikkel. In plaats van zich mee te laten voeren met de beweging volgt een reactie onder invloed van adrenaline, die door de bijnieren in het systeem gepompt wordt. Als reactie op de prikkel ontstaat een beweging naar buiten: contact met de ‘buitenwereld’ en transformatie van de terugtrekbeweging. De reflex is ook werkzaam bij de ontwikkeling van het ademhalingsapparaat en de ademhalingsreflex in de baarmoeder en bij de eerste ademtocht na de geboorte.

Bij pasgeborenen kun je tot ongeveer de leeftijd van twee maanden de Moro Reflex zien optreden wanneer de baby ‘schrikt’ als deze bijvoorbeeld te snel wordt opgepakt of in bad wordt gedaan. De armpjes zullen plotseling naar buiten slaan, het gezichtje wordt rood en het kindje begint luidkeels te huilen. De Moro Reflex wordt tussen de 2 en de 4 maanden na geboorte onder controle gebracht.

Functie van de Moro Reflex

De Moro Reflex leert de baby instinctief dat hij of zij kan reageren op een prikkel met actie en dat het in alle richtingen kan bewegen. Bovendien wordt de baby overstroomd met adrenaline.

Omstandigheden die de Moro Reflex teweegbrengen na geboorte zijn:

1. Plotselinge, onverwachte gebeurtenissen, wat dan ook
2. Stimulering van het evenwichtsorgaan, bijvoorbeeld door plotseling oppakken
3. Geluid (lawaai)
4. Een plotselinge beweging of verandering van licht in het blikveld
5. Pijn, temperatuursverandering, aanraking, te ruw worden beetgepakt

Wat er fysiek gebeurt bij de Moro Reflex

Ogenblikkelijke activering van stresshormonen met snelle inademing, tijdelijk ’bevriezen’ of ‘schrik’. Dit wordt gevolgd door een uitademing, vaak vergezeld van een kreet. Activering /alarmering van het sympathisch zenuwstelsel treedt op met als resultaat:

1. Afgifte van adrenaline in het lichaam
2. Toename van de ademhalingssnelheid, vooral in het bovenste deel van de longen (hyperventilatie)
3. Toename van de hartslag
4. Stijging van de bloeddruk, huid wordt rood
5. Verhoogde spiertonus

Dit alles kan met een plotselinge woede-uitbarsting of huilbui gepaard gaan.

N.B. De innerlijke reactie van het organisme op de Moro Reflex is er altijd, ook al merkt de buitenstaander op het moment zelf nauwelijks iets aan een kind of volwassene.

Wat bij een ongeremde Moro Reflex kan plaatsvinden

Een ongeremde Moro Reflex heeft ongelooflijk veel raakvlakken met het totale functioneren en de ontwikkeling van het organisme.

• Wanneer de Moro nog onontwikkeld aanwezig is, kan er op gevaar niet adequaat gereageerd worden, aangezien iemand als het ware ‘bevriest’ in het moment van schrik. Doordat zijn ademhalingsspieren als het ware op slot gaan, wordt de ademhaling belemmert. Dan ervaart het lichaam eens te meer paniek vanwege zuurstofgebrek. Het lichaam kan niets met de afgegeven adrenaline doen en de opeengehoopte adrenaline kan niet goed worden afgevoerd en blijft in de weefsels opgeslagen als gif.
• De bijnieren raken uitgeput doordat zij steeds aangezet worden om adrenaline af te geven. Adrenaline is in het immuunsysteem actief bij de vernietiging van lichaamsvijandige elementen. Onnodige overproductie van adrenaline onder invloed van de Moro, leidt tot een tekort aan adrenaline door uitputting van de bijnieren.
• De parasympathicus krijgt te weinig energie door voortdurende activering van de sympathicus. (Zie dit filmpje voor uitleg van deze termen). De parasympathicus zorgt voor ontspanning, voor tot rust komen na stress of inspanning, voor herstel van kapot of verbruikt weefsel en voor alle spijsverteringsprocessen. Het lichaam dat voortdurend getriggered wordt tot actie kan niet meer tot rust komen en blijft “jagen”. Vele spijsverteringsproblemen zijn hierop terug te voeren.
• Elke plotselinge van buiten in het lichaam komende prikkel kan een ongeremde Moro Reflex opwekken en dat betekent dat het organisme met het maken van stresshormonen kan reageren op bijvoorbeeld voedsel. Er kunnen stresshormonen afgegeven worden die het lichaam aanzetten tot een afweerreactie door het eten van bijvoorbeeld een boterham. De afweerreactie krijgt de vorm van een allergie et voilà iemand is allergisch voor brood.
• Doordat de Moro Reflex betrokken is bij het totale functioneren van het lichaam kan een ongeremde Moro Reflex vele uiteenlopende ziekten  en problemen veroorzaken. Er zijn raakvlakken met zenuwstelsel, hormoonhuishouding, motoriek, zintuigen, klier en orgaanwerking, stofwisseling, emoties en gedrag…
• Vanwege de bemoeilijkte afvoer van afvalproducten uit de weefsels en spieren ontstaat een algemene verzuring, die als pijn kan worden ervaren. Wanneer het bloed vervuilt raakt, resulteert dit vaak in jeuk die plotseling kan optreden, plaatselijk of overal.
• Het lichaam werkt overschotten en afval eruit via darmen, ademhaling en huid. Wanneer deze  systemen verstopt raken, is celdeling een uiterste redmiddel om een teveel aan binnen de cel opgehoopte toxinen te verwijderen. Het lichaam probeert zich ondertussen op allerlei andere manieren van afvalproducten te ontdoen. Wanneer de darmen het niet bol kunnen werken en de slakken zich ophopen, moeten de longen meehelpen. Gifstoffen komen in de longen terecht om uit het lichaam gewerkt te worden. Als dat niet lukt kan je luchtweg problemen krijgen, zoals astma, bronchitis en longontsteking. Met een slecht ontwikkelde ademhalingsreflex verergeren de problemen. Afvoer van toxinen kan ook via de huid (zweten), maar als dat niet voldoende lukt, heeft men eczeem of een andere huidaandoening. Een overschot aan afvalproducten wordt door het lichaam in relatief veilige plaatsen opgeslagen zoals in bindweefsel of in vet.
• Onder invloed van de Moro kunnen voedingstekorten optreden doordat de spijsvertering bemoeilijkt wordt.
• De suikerhuishouding wordt eveneens ontregeld wat weer consequenties heeft voor de werkzaamheid van de hersenen. Er kan een overprikkeling van de hersenen ontstaan. Onder invloed van een ontregelde hormoonhuishouding raakt het evenwicht tussen hormonen en neurotransmitters verstoord.
• Wanneer een kind ouder geworden is, kan het voortdurende storen in de biochemische huishouding tot één van de vele hormoonziekten leiden (bv. ziekten van de schildklier). Onder dit alles hebben de organen maag, milt, galblaas, lever, darmen en longen te lijden en raken overbelast.
• In sommige gevallen verwijst autistisch gedrag naar de aanwezigheid van een onontwikkelde Moro: onder het bombardement van prikkels, verzuipt iemand in chaos. De reactie daarop is zich terugtrekken, aangezien allerlei verdedigingsmechanismen geblokkeerd zijn.

Het is niet zo moeilijk om te zien dat de psychische gesteldheid van iemand met een ongeremde Moro behoorlijk uit balans kan zijn. Een dergelijke persoon is nooit zeker van binnenuit. Niets heeft hij of zij onder controle, voortdurend door letterlijk alles afgeleid, want alles is even interessant en eist in gelijke mate diens aandacht op. Prioriteiten stellen is onmogelijk, zelfs al ziet hij of zij er wel de noodzaak van in. Bij een onverwachte prikkel wordt zo iemand onder de stresshormonen gezet. Doordat iemand niet kan focussen, letterlijk en figuurlijk, worden zeeën van tijd verspild aan het in cirkels ronddraaien. Het voelt als een zeilschip dat in de storm de zeilen verloren heeft en overgeleverd is aan de elementen, op en neergeworpen op de ziedende golven, stuurloos en zonder richting. Dit laat de emoties opvlammen en tot woede-uitbarstingen leiden vanwege de toestroom van adrenaline. Ook kan hij of zij faalangstig worden doordat het focussen niet goed lukt men niet echt kan laten zien wat hij of zij weet of kan.

Primaire Reflextherapie als remedie: Remembering Primary Reflex Movement (RPRM)

Gelukkig is er een eenvoudige, medicijnvrije en pijnloze remedie, namelijk Primaire Reflex integratie ofwel Remembering Primary Reflex Movement. Deze Primaire Reflextherapie is gebaseerd op het natuurlijk herstellend vermogen van ons wezen en op het gegeven van beweging (flow). Hierdoor is zij “vriendelijk” voor de persoon die niet te kampen krijgt met het verwerken van lichaamsonvriendelijke kunstmatig ingebrachte stoffen.

Er wordt op 3 onderling verbonden vlakken gewerkt:

1. Er wordt getest middels specifieke manuele testen welke Primaire Reflexen storen. Vervolgens worden de betreffende Primaire Reflexen onder controle gebracht. Daarna volgt een regressie naar de oorspronkelijke gebeurtenis waardoor de betreffende Primaire Reflexen in het organisme opgewekt werd en ongeremd is gebleven. De stress die met deze gebeurtenis gemoeid is, wordt opgespoord en afgevoerd.
2. Vervolgens wordt de persoon gescreend op alle mogelijke compensatiepatronen en mechanismen die hij of zij heeft moeten ontwikkelen om de storende invloed van de Primaire Reflexen te compenseren en te onderdrukken. Spanningen die de persoon onder invloed van deze patronen ondervindt op fysiek, geestelijk en emotioneel vlak worden uit diens organisme verwijderd.
3. Tenslotte wordt getest of men een re-educatie nodig heeft. Bijvoorbeeld om iemand te helpen zich bepaalde vaardigheden alsnog eigen te maken. Dikwijls zijn dit bewegingsoefeningen om een betere doorbloeding, afvalverwerking en spiertonus en spiercoördinatie te verkrijgen.

De therapie herstelt het onderbroken proces van Primaire Reflexen ontwikkeling en inhibitie, door direct aan het centraal zenuwstelsel de ontbrekende beweging aan te bieden. De persoon kan zich nu zonder de impact van verstorende prikkels ontwikkelen. Het lichaam en de persoonlijkheid worden als geheel behandeld vanuit het perspectief van beweging en verbinding. Natuurlijke beweging, zowel intern als extern, ademhaling en specifieke oefeningen kenmerken de therapie.

In de praktijk blijken de vele symptomen of het onvermogen waarvoor men kwam en waarvan men last had, tijdens en na de therapie soms gedeeltelijk en meestal helemaal te verdwijnen.

Het behandeltraject in de praktijk

Tijdens een uitgebreide mondelinge intake wordt er informatie uitgewisseld tussen de persoon en de behandelaar. Dan wordt getest of er ongeremde Primaire Reflexen storen en welke dat zijn. Vervolgens bespreekt de behandelaar met de persoon wat de impact is van de gevonden reflexen.

Daarna volgt een inhibitietraject dat uit 1 à 2 behandelingen bestaat en een laatste consult waarbij stress wordt afgevoerd. De sessie verloopt voornamelijk in stilte met focus op je ademhaling. De laatste behandeling is gericht op het opsporen van stress die veroorzaakt is door de voorheen ongeremde Primaire Reflexen. Wanneer er niets meer gevonden wordt, onderzoekt de behandelaar wat de persoon nodig heeft om de gevonden stress(patronen) los te laten en past dit vervolgens toe. Er wordt met het lichaam gewerkt, zonder medicatie of apparatuur. Verschillende vormen van visualisaties, massages, kinesiologische technieken of geluid kunnen hierbij worden toegepast.

Mogelijke gebeurtenissen tijdens het traject

Behalve positieve veranderingen is er tussentijds kans op tijdelijk ongemak. Dit is een goed teken en betekent dat de persoon met zijn lichaam aan het reorganiseren (resetten) is. Er worden toxinen afgevoerd, het immuunsysteem herstelt zich en gaat beter werken. Men kan zich moe voelen en/of er kunnen oude patronen naar boven komen. Men kan ook (oude) pijn ervaren doordat er beweging komt in verkrampingen in spieren en de opgeslagen toxinen loskomen om afgevoerd te worden. Dit gaat vanzelf weer over.

Bij kinderen zie je vaak een regressie naar een jongere leeftijd. Een kind van bijvoorbeeld 6 jaar kan terugvallen naar het gedrag van een peuter of kleuter. Ook lijkt het soms dat kinderen die een bepaalde vaardigheid na veel moeite onder de knie hebben opeens vergeten zijn hoe ze dat ook weer deden. Dit is heel natuurlijk. Het lichaam moet zich aan de veranderde omstandigheid van een geremde Primaire Reflex aanpassen en zal opnieuw de vaardigheid onder de knie krijgen.

Samengevat

Ongeremde Primaire Reflexen zijn processen, geen symptomen of ziekten. Ze kunnen wel erg veel soorten symptomen veroorzaken. Primaire Reflexen functioneren als een bewegingsblauwdruk in ons. Wanneer er haperingen in deze bewegingsblauwdruk zijn, blijven zij storende prikkels afgeven in ons zenuwstelsel. Het is gelukkig mogelijk om de haperingen in de bewegingsblauwdruk te overbruggen. Dan wordt ‘de flow’ hersteld en stopt de voortdurende afgifte van storende prikkels die onze energie verbruiken.

Ongeremde Primaire Reflexen kunnen op elke leeftijd alsnog geremd worden.

Als ongeremde storende Primaire Reflexen de oorzaak van je problemen zijn, betekent een herstel van ‘de flow’ in je hele wezen waardoor je jezelf vitaler voelt en thuiskomt in je lichaam. Het vermindert dan voortdurende onrust, stress, vermoeidheid, of terugval in oude patronen drastisch. Voor kinderen kan het de mogelijkheid bieden om zich alsnog op een gezonde manier te ontwikkelen.

***Deze blog verscheen voor het eerst op Mad in the Netherlands, 15 december 2023***

Mad in the Netherlands presenteert blogs van een diverse groep schrijvers. Deze berichten zijn bedoeld als een openbaar forum voor discussie over de psychiatrie en haar behandelingen. De geuite meningen zijn die van de schrijvers zelf.