Het verlies van plezier en seksuele bevrediging zou de prijs kunnen zijn die betaald wordt voor het gebruik van antidepressiva, volgens een nieuwe studie. Onderzoekers ontdekten dat gezonde mensen die minder dan een maand de SSRI escitalopram (Lexapro) namen, minder reageerden op zowel positieve als negatieve ervaringen en verhoogd kans hadden op seksuele disfunctie.

De Noorse Vereniging voor Psychiatrie NPF zegt dat kritiek op psychotrope medicijnen ervoor zorgt dat patiënten zich schamen voor het nemen van dit soort medicijnen tegen psychische stoornissen. Volgens deze blog is in tegenstelling tot wat de Noorse Vereniging voor Psychiatrie beweert, niet ‘pilschaamte’ het probleem, maar dat psychiatrische patiënten vaak geen 'nee' kunnen zeggen tegen medicatie, zelfs als de medicatie niet werkt voor hen. Een weloverwogen keuze maken vraagt om eerlijke informatie en een open debat.

De vertaalster van Joanna Moncrieff haar boek "The Bitterest Pills. The Disturbing History of Antipsychotic Drugs" haalt enkele onderwerpen uit het boek aan. Hoe werken antipsychotica? Zijn ze (soms) zinvol als interventie? Waarvoor worden ze voorgeschreven? Wat zijn de nevenwerkingen? Leiden ze op langere termijn tot betere uitkomsten? Is afbouwen makkelijk? En met de antwoorden op voorgaande vragen in ons hoofd, hoe kijken we dan naar dwang en depotmedicatie?

Thomas Insel was directeur van het NIMH van 2002 tot 2015. NIMH is volgens hem wereldwijd de grootste financier van onderzoek naar mentale stoornissen. In zijn boek stelt Insel zich de vraag: “Als behandelingen zo effectief zijn, waarom zijn de resultaten dan zo slecht?". Diens antwoorden worden geëvalueerd door Bruce Levine (PhD). Dit stuk zou op zijn minst de overweging moeten uitlokken of ‘een revolutionaire paradigmaverandering noodzakelijk is in de psychiatrie’.

Ouders vertellen het treurige en heftige verhaal van hun dochter Catherine, een kind verloren in de psychiatrie. Het oorspronkelijke artikel werd veelvuldig gelezen en riep veel reacties op. De ouders wendden zich tot de professionele hulpverlening toen ze wanhopig hun dochter Catherine wilden helpen. Ze kwamen vast te zitten in een systeem. In plaats van dat hun dochter werd geholpen, verwoestte het haar leven verder. Een blog over trauma, nevenwerking van psychofarmaca, polyfarmacie, iatrogene schade, dwang, ECT en ouders die nog dagelijks achtervolgd worden door “wist/had/kon-ik-maars” omdat ze zelf onwetend waren en vertrouwden op veronderstelde deskundigheid.

"Een roos met eender welke andere naam zou even zoet ruiken", sprak Julia. Tegenwoordig zou ze zeggen: "Xanax onder elke andere naam is nog steeds Xanax". Waarom krijgt Xanax alle eer? De huidige focus van de medische gemeenschap, media en wetgevers op Xanax zal niet het soort verandering teweegbrengen dat nodig is om het verloop van de benzodiazepine-epidemie te veranderen.

Is herstel van acathisie mogelijk? Die vraag stelt J.A. Carter-Winward zich. Zij schreef eerder een blog over haar gruwelijke nachtmerrie van door psychiatrische middelen veroorzaakte acathisie. Afgaand op de kennis (of het gebrek eraan?) van medische professionals is het antwoord ongetwijfeld 'nee'. Maar wat als zij zelf de keuze maakt om te herstellen, is er dan een kans?

In deze lezing, georganiseerd door ISPS-US, bespreekt Robert Whitaker op basis van een historisch overzicht en van wetenschappelijke inzichten waarom de psychiatrische zorg (rondom psychose) radicaal veranderd zou moet worden. Hij beschrijft proefprojecten die deze gewenste vernieuwing al laten zien.

Een aantal onderzoekers, wiens financiële toekomst was verbonden aan de theorie rond serotonine als basis voor depressie, hebben zich verenigd in een poging om het onderzoek dat deze mythe ontkracht, te weerleggen. Wat is hierbij het probleem? Hun bezwaren zijn extreem technisch, tegenstrijdig en in sommige gevallen ronduit onwaar, aldus de auteurs van de oorspronkelijke studie. Nog steeds levert geen van hen een solide of consistent bewijs dat serotonine een rol speelt bij depressie. De geuite kritieken met een reactie daarop van de oorspronkelijke auteurs van de serotonine-ontkrachtende studie, zijn gepubliceerd in Molecular Psychiatry.