Veel mensen zeggen dat psychotrope middelen een laatste redmiddel zijn. Dat je eerst alles geprobeerd moet hebben voordat je ermee start. Ook veel artsen stellen iets dergelijks. Maar serieus? Is werkelijk alles geprobeerd voordat iemand begint met het nemen of voorschrijven van psychofarmaca? De schrijver van deze blog heeft een lijst met 120 mogelijkheden gemaakt om te verkennen en mee te nemen bij de afweging. De blog helpt tevens de gedachte 'dat mensen alles al geprobeerd hebben' bij te stellen.

Trainingsvideo voor behandelaren, patiënten en hun naasten, van het IIPDW met Dr. Mark Horowitz en ervaringsdeskundige Stevie Lewis. De video leert u over hoe ontwenningsverschijnselen zich manifesteren, hoe ermee om te gaan en hoe ze te voorkomen door veilig een antidepressivum af te bouwen. Onderaan het artikel vindt u doorverwijzingen naar veel informatiebronnen over afbouwen en ontwennen van psychiatrische medicijnen.

Onderzoeker Mark Horowitz ontkracht in aantrekkelijke video vormgegeven door After Skool de mythe van lage serotonine in relatie tot antidepressiva en vertelt over ontwenning, misdiagnostiek, veilig afbouwen, placebo effect en de werking van antidepressiva.

Uit een nieuwe studie in BMJ Mental Health blijkt dat onderzoekers van antipsychotica zelden de moeite nemen om na te gaan of ze de deelnemers en onderzoekers in hun studies voldoende hebben geblindeerd. Sterker nog, in de vier onderzoeken waarin blindering werd beoordeeld (van in totaal 188 studies) werd deze verbroken. Een dubbelblind (of meer), placebogecontroleerd onderzoek is de belangrijkste pijler voor de beoordeling van geneesmiddelen op basis van bewijs (evidence-based).

In deze blog vertelt Linda over haar ervaring met het opbouwen en afbouwen van psychofarmaca. Haar lichaam reageert steeds heviger op wisselingen van doses en medicijnen. De te snelle afbouw van gabapentine leidt uiteindelijk tot veel extreem zware onbegrepen klachten waardoor Linda in een neerwaartse spiraal belandt. Haar man steunt haar, waar medici denken dat ze zichzelf alles wijsmaakt. Linda schrijft hoe (gabapentine)ontwenning voelt, hoe het haar leven ontregelde, welke kennis zij inmiddels heeft opgedaan en hoe het nu gelukkig beter met haar gaat.

Waarom willen mensen psychofarmaca afbouwen? Hoe kan het dat kennis over verantwoorde afbouw en onttrekkingsverschijnselen bij voorschrijvers ontbreekt waardoor een patiënt noodgedwongen zelf een weg hierin moet zoeken? In dit artikel worden antwoorden gezocht op deze vragen.

In een nieuw artikel gepubliceerd in de British Journal of General Practice schrijft onderzoekster en actievoerster Stevie Lewis over haar ervaring met het ontwennen van antidepressiva. Ze wijst op vier belangrijke onderzoeken waarvan ze zou willen dat haar artsen ze hadden gelezen voordat ze haar antidepressiva voorschreven in 1996. In het artikel bespreekt ze de bevindingen van deze belangrijke onderzoeken.

Onderzoekers Moncrieff en collegue, waaronder Mark Horowitz, publiceerden onlangs een paper, waarover wij op onze website schreven. Er werd vastgesteld dat het idee dat depressie wordt veroorzaakt door een lage serotonine- of verminderde serotonine-activiteit niet wordt ondersteund door wetenschappelijke onderzoeken, terwijl het wel als zodanig aan mensen werd gecommuniceerd. Er kwam kritiek vanuit de beroepsgroep, waarop Moncrieff en Horowitz in dit artikel reageren. Geen van de experts die het onderzoek bekritiseerden of zich haastten om het gebruik van antidepressiva te verdedigen, erkende dat er andere manieren zijn om depressie te begrijpen en er andere benaderingen zijn om mensen die eraan lijden te helpen.

De schrijvers van deze blog zijn allen voortrekkers binnen de ‘afbouwgemeenschap’. Voor zover zij weten, laat elk onderzoek naar psychiatrische behandeling met medicatie, of het staken ervan, zien dat verschillende mensen, verschillende dingen ervaren. Er is een scala aan uitkomsten. Hoewel het te snel stoppen met psychotrope middelen kan eindigen in onbeheersbare ontwenningsverschijnselen of een crisis, zijn er ook mensen die snel van hun medicatie afkomen, zelfs “cold turkey” zonder grote problemen. Soms zien mensen die zelf moeilijke ontwenningsprocessen doorgemaakt hebben anderen in gevaar verkeren en haasten ze zich om hen te redden vanuit een overweldigend verlangen om te helpen. Hoe kunnen we de schadebeperkende principes van 'tapering' overbrengen zonder de slechtst mogelijke uitkomsten te benadrukken en meer angst te zaaien dan goed is? Daarover gaat deze blog.