donderdag 26 juni 2025

Startpagina Mad in the Netherlands

Uw toegangspoort tot wereldwijde kennis over psychiatrie, sociale rechtvaardigheid en psychofarmaca

Mad in the Netherlands wil internationale wetenschap en ervaringskennis op het gebied van psychiatrie, sociale rechtvaardigheid en psychofarmaca toegankelijker maken. Dit doet zij door artikelen van het platform “Mad in the World” te vertalen, samenvattingen ervan te publiceren en korte inleidingen met links naar de originele artikelen te plaatsen. Daarnaast biedt zij themapagina’s over diverse onderwerpen, links naar inspirerende en interessante internationale websites en veel informatie over de afweging van  psychiatrische medicijnen. Mad in the Netherlands helpt u om uw blik op psychiatrie te verruimen door mondiale kennis vindbaar te maken.

Uitgelicht

De manier waarop we onze kleintjes in de baarmoeder ontmoeten en later met hen omgaan, kan schadelijke of helende effecten hebben. Deze blog gaat specifiek in op hoe thema's als: (on)welkom zijn, (on)veilig nestelen, (on)verbonden voelen en (on)gewenst zijn, al voor of rondom de geboorte hun oorsprong kunnen hebben. Een blog van specialist Cherionna Menzam-Sills, PhD.
Interview met Raja Selvam. Wat doen we als we pijn willen vergeten in een bepaald deel van ons lichaam of wanneer we bepaalde delen van ons lichaam niet willen voelen? De energie eruit terugtrekken. Dat kan ook gebeuren als een moeder een kind in de buik draagt. En het kind zal dit als gemis aan gevoel ervaren. In dit stadium zijn de moeder en de baby één. Dus als de baby probeert om van zijn moeder weg te komen, dan is het eigenlijk aan het proberen van zichzelf weg te komen. Dit gebeurt allemaal in het rijk van het primitieve brein. Het blokkeren van de energie is het doel, ongeacht de situatie. Het gaat over het stoppen van dat wat pijn doet: en wat pijn doet is de overflow van energie (excitatie). Het probleem is dat het de fysiologie beïnvloedt. Je kunt er last van houden in het verdere verloop van je leven.
Op basis van de gegevens van een recente literatuurstudie over het post acute witdrawal sydrome (PAWS) concludeerden de onderzoekers dat men niet nauwkeurig kan inschatten hoe vaak PAWS voorkomt, hoe lang het aanhoudt, en hoe ernstig het is. Eveneens is onbekend welke gebruikers van antidepressiva een verhoogd risico lopen op PAWS en hoe patiënten met PAWS effectief kunnen worden behandeld. De belangrijkste bevinding die dit onderzoek weerspiegelt, is de slechte herkenning en het gebrek aan aandacht voor PAWS in zowel klinisch onderzoek als de praktijk.
Er bestaat een soort stilzwijgende aanname dat wat in een zorgrichtlijn staat min of meer automatisch als verantwoorde en veilige zorg mag, of zelfs moet worden beschouwd. Dit leidt ertoe dat er nauwelijks ruimte is voor twijfel aan een richtlijn, laat staan dat er oog is voor alternatieven. In het geval van de afbouwadviezen in de huidige Richtlijn Depressie zijn er hele sterke aanwijzingen dat die voor de meeste patiënten schadelijk en daardoor zelfs gevaarlijk zijn. De medische ethiek kent een fundamenteel principe: allereerst geen schade toebrengen. Het blijven adviseren van voor zoveel patiënten te snelle afbouwschema’s terwijl we door het, in deze blog uitgebreid besproken, Amsterdamse onderzoek weten hoe gevaarlijk die kunnen zijn, is onethisch. Volgens cijfers van de apotheek die de taperingstrips maakt, hebben inmiddels meer dan 60% van alle psychiaters en 20% van alle huisartsen deze afbouwmedicatie al voorgeschreven. Zij laten hiermee zien dat zij de veiligheid van hun patiënten, in tegenstelling tot de Richtlijn Depressie, wél centraal willen stellen. Op persoonlijke titel is onlangs door een aantal mensen een oproep gedaan aan de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd IGJ om haar rol serieus te nemen door te zorgdragen voor een snelle verwijdering van de gevaarlijke afbouwadviezen uit de richtlijn.
De schrijver van deze blog is gediagnosticeerd met een borderline persoonlijkheidsstoornis. Na jaren van traumawerk vond ze eindelijk de eigenwaarde om te begrijpen dat haar copingsmechanisme passend was bij hetgeen haar overkomen is. Nu zelfdiagnositicering aan populariteit toeneemt en labels als autisme en ADHD meer geaccepteerd lijken te worden, lijken verschillende mensen hun label BPD hiervoor in te willen ruilen. Voor de schrijver van deze blog voelt dat als “van de regen in de drup raken”.

Ingekorte vertalingen

In een recente studie gebruikten onderzoekers een machine learning-model om te voorspellen welke psychiatrische patiënten een diagnose van schizofrenie of bipolaire stoornis zouden krijgen. Het enige probleem: het is mislukt. Het model had het ongeveer 90% van de keren bij het verkeerde eind als het een positief resultaat gaf. Bovendien kwamen de beste voorspellingsgegevens bij het integreren van klinische notities in het model. Vreemd genoeg lijken de onderzoekers zich niet te realiseren dat hun model is mislukt en raden ze zelfs aan om het positieve testresultaat aan clinici te tonen via het EPD-systeem om hen te waarschuwen voor het risico.
Na een verschrikkelijke periode van ontwenning van Lyrica en Zyprexa legt Jørgen Kjønø de vragen die hem tijdens zijn taperingproces het meest achtervolgden voor aan afbouwdeskundige Anders Sørensen, die ze voor de camera beantwoordde. De video’s zijn bedoeld als een bron van troost en bevatten constructieve, motiverende en praktische kennis voor mensen die een taperingproces (willen) ondergaan. Had Jørgen deze informatie destijds zelf tot zijn beschikking gehad, dan had het zijn lijden veel minder en beter beheersbaar gemaakt. Links naar de video’s en het verhaal van Jørgen vind je in deze blog.
De behoefte om te weten waarom mensen stemmen horen, ontstaat vanuit oprechte betrokkenheid. Het komt voort uit het (soms wanhopige) geloof dat 'weten' de poort is naar 'helpen'. En uit de behoefte te geloven dat er een antwoord is (moet zijn!). De trainers van the Wild Flower Alliance willen door hun (ervarings)kennis te delen, stemmenhoorders, families, naasten en professionals helpen om hun eigen keuzes te maken. Daarom benaderen ze deze ‘waaromvraag’ zodanig dat het iemand helpt diens eigen betekenis te vinden.

Kwartaalthema: ‘Subpatronen’ – een verdieping in de hechtingstheorie

Vaak vinden psychische problemen en relatieproblemen hun oorsprong in de jeugd en hebben ze te maken met het hechtingspatroon dat je als kind ontwikkeld hebt. De manier waarop je ouders met je omgingen – of je (voldoende) aandacht kreeg en op welke manier – is daarbij bepalend geweest. Het kan daarom veel opleveren om je in hechting te verdiepen. Dit artikel gaat verder dan de vier bekende hechtingspatronen uit de theorie van Bowlby en beschrijft ‘subpatronen’ met duidelijke kenmerken.
De gemeenschap voor geestelijke gezondheidszorg in Brazilië is reeds lang trots op de psychiatrische hervorming van de jaren tachtig. De sluiting van ziekenhuizen ging gepaard met de goedkeuring van progressieve wetgeving voor het creëren van gemeenschapsgerichte zorg en de bescherming van de mensenrechten van patiënten. Vandaag de dag is het doel van Mad in Brasil om voort te bouwen op die eerdere hervorming en om een tweede golf van verregaande veranderingen op gang te brengen.
In Mexico noemen ze hen "abandonados", de in de steek gelatenen - mensen die gevangen zitten, mishandeld en verwaarloosd worden binnen het psychiatrische systeem van het land. Mad in México zet zich in om deze mensen een kans te geven om hun stem te laten horen.

Thema's

Psychofarmaca

U kunt hier terecht voor informatie over: de werking van psychofarmaca,  gewenning (werking op lange termijn), bijwerkingen, afhankelijkheid, (hyperbolisch) afbouwen, onttrekkingsverschijnselen, tardieve klachten na stoppen (inclusief acathisie, dyskinesie, dystonie). 

Links

Hier vindt u links naar websites gericht op lotgenotencontact, ervaringskennis delen en/of kennisoverdracht. Ook ziet u hier doorverwijzingen naar vernieuwende en inspirerende initiatieven in de geestelijke gezondheidszorg. 

(Online) Evenementen

Mad in America houdt een agenda bij met links naar online evenementen zoals webinars, collegiale steunbijeenkomsten en trainingen.

MIA Podcast

James Moore maakt wekelijks voor Mad in America Radio  audiopodcasts die een alternatief perspectief bieden op geestelijke gezondheid en psychiatrie. Luister naar boeiende en verhelderende discussies met experts en mensen met doorleefde ervaring.

Maandelijks Maakt Peter Simons een podcast waarin hij recente wetenschappelijke publicaties en toonaangevende overzichtsartikelen doorneemt; Mad in America Science News. Peter helpt inzicht geven in hoe je de resultaten kunt interpreteren. Zo wordt wetenschappelijke informatie toegankelijk gemaakt.

Familiepagina's

Op Mad in America staat een uitgebreide sectie familiehulpbronnen. Deze is bedoeld om informatie en hulpmiddelen te bieden aan ouders en andere familieleden of verzorgers die alternatieven willen onderzoeken voor hun kinderen buiten de reguliere, op medicatie gerichte psychiatrische zorg. 

Ons logo

De M van Mad in the Netherlands staat centraal in het logo. De schreven van de letter zijn omgedraaid (naar binnen). Het symboliseert de wens om ‘van een andere kant’ te kijken. Het middenstuk van de M is een poort. Uw toegangspoort tot wereldwijde kennis over psychiatrie, sociale rechtvaardigheid en psychofarmaca. Een wereld aan informatie is beschikbaar en werpt een nieuw licht op bestaande opvattingen. De deuren vormen samen een tulp, een symbool voor Nederland.

Logo Mad in the Netherlands; uw toegangspoort naar internationale kennis over psychiatrie.